مدح و مرثیۀ حضرت زینب سلام‌الله‌علیها
خـاتـون جـهـان امـیـر مذهـب، زینب صاحب علم و صاحب منصب، زینب گــفـتـنـد شـفـیـقـه الـحـسـن بــود آرى از عـشـق حـسین خود لـبالـب، زینب آمــوخـتــه‌انـد عـاشـقــان درس از او در عشق و جنون صاحب مکتب، زینب چـادر به سـرش پـردۀ کعـبه‌ست بلی کـعـبـه‌ست بـرابـرش معـضب؛ زینب سـادات، عـزیـزه، عــلـویـه، شـمـسـه از جـوهـر حـق گـشته مرکّـب، زینب از سـوى ادیـبــان جـهـان مـی‌گــویـم اربــاب ادیــــبـــان مــــودّب، زیـنـب بر روى زمـین کـوه فـضائل، فـاضل در نبـض کـرانه‌هاست کوکب، زینب نـوری‌ست که در جان افق‌ها پیداست خـورشـیـد سحـر سـتـارۀ شـب زینب چون قـلب حـسین امیر عـشاق جهان عــشـاق! بـگــوئــیــد مـرتـب زیـنـب در ظاهـر نـاطق و فـصیح است ولى در بـاطـن شـمـشـیـر مُـعـرّب، زیـنب از چار حـروف نامت اى بی‌بى جان دیـدیـم که شد کـعـبه مکـعـب زیـنب! اى کـوثر مرتضى و زهـرا، کـبرى! اى ذکـر پـرالــتـهـاب زیـنـب زینـب! |